Nauka czytania


Gotowość do nauki czytania u człowieka kształtuje się już od pierwszych dni życia. Podstawą sukcesu jest właściwa stymulacja procesów poznawczych, takich jak spostrzeganie, wyobraźnia, koncentracja uwagi, czy nawet myślenie i pamięć.

Metody czytania to zespół działań zmierzających do zrealizowania określonego celu, którym jest opanowanie umiejętności czytania.

W trakcie rozwoju teorii i praktyki wczesnoszkolnej stosowano różne metody nauki czytania. Według ogólnej klasyfikacji dzielą się na:

  • metody syntetyczne,
  • metody analityczne,
  • metody analityczno – syntetyczne,
  • metody globalne.

Metoda syntetyczna skupia się przede wszystkim na przechodzeniu od elementu do całości. Elementem takim może być znak lub dźwięk, a całością zdanie lub wyraz.

Metoda analityczna charakteryzuje się prezentowaniem w nauce czytania jednostek językowych mających określone znaczenie, takich jak wyrazy, części zdania, zdania.

Metoda analityczno – syntetyczna uznawana jest za najbardziej skuteczną metodę nauki czytania. Metoda ta pozwala na poznawanie znaków graficznych języka pisanego oraz na jednoczesne rozumienie czytanego tekstu.

W metodzie globalnej natomiast nauka czytania rozpoczyna się od konkretnego pojęcia, które wzbudzić powinno zainteresowanie znakiem, drukiem, czy książką. Nauka czytania oparta na tej metodzie najpierw skupia się na poznaniu i zapamiętaniu szeregu wyrazów jako pewnej, zamkniętej całości, a dopiero później na analizie elementów wyrazów, czyli dźwięków i liter.

 

Informacje zaczerpnieto ze strony http://www.spw.pl/nauka-czytania